کد مطلب:295199 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142

گنجینه کتابخانه » اهل بیت » حضرت زهرا (س) »»» فهرست کتاب

صبر ممدوح

در روایات اسلامی برای صبر ممدوح، تقسیمات متعددی ذكر شده است. آنچه مسلم است صبر، یك حالت فعال برای انسان است، نه یك حالت انفعالی، یعنی انسان در برابر مسائل مختلف باید پافشاری كند، نه آنكه در برابر مشكلات كمر خم كند و زانوی ناتوانی در بغل گیرد. یكی از اقسام صبر، صبر بر گناه است. صبر بر گناه، به این معنا نیست كه انسان اگر دچار گناهی شد، آن آلودگی را تحمل كند،بلكه صبر در برابر گناه، یك نوع خودداری نفس است، یعنی باید در برابر لذات گناه، مقاومت نمود و آلوده به گناه نشد. چون این نوع خودداری، كمی سختی مادی دارد و باید لذاتی را كه طبیعت انسانی میل شدید به آنها دارد ترك كرد، پس دارای اجر بسیار است. در قرآن اجر صابران بی حساب شمرده شده است و به آنها آن قدر پاداش می دهند كه خودشان متعجب می گردند كه این همه پاداش از كجا در پرونده ی ما ثبت شده است، شاید اشتباهی رخ داده باشد.

صبر بر مصیبت، یعنی پافشاری در برابر آثار یك مصیبت، كه گاهی این آثار بسیار خطرناك است. مصیبت دیده اگر صبور نباشد ممكن است بر قضا و قدر الهی اعتراض نماید. مصیبت دیده اگر صبور نباشد ممكن است بر خود لطمات جانی وارد كند كه این عمل، حرام است. مصیبت دیده اگر صبور نباشد حالتی آماده، برای انجام هزاران گناه خواهد داشت، اما كسی كه اهل صبر باشد و در برابر مصائب، تاب و تحمل خود را از دست ندهد، بر تمام این امور فایق خواهد آمد.

اگر ائمه ی اطهار علیهاالسلام فاطمه ی زهرا علیهاالسلام را صابره می خوانند و پس از


آن جریان غصب فدك را عنوان می كنند، به این معنا نیست كه ظالمان، حق فاطمه ی زهراء علیهاالسلام را غصب كردند و ایشان در برابر این عمل شرم آور، هیچ عكس العملی نشان ندادند، بلكه سراسر حیات فاطمه ی زهرا علیهاالسلام پس از غصب فدك، مبارزه ی با ظالمان غاصب بود. اگر غیر از خطبه ی فدكیه ی حضرت زهرا علیهاالسلام، سخنی دیگر در این رابطه نبود، تا ما را به ظلم ستیزی آن حضرت رهنمون گرداند، همین خطبه، كافی بود. حال آنكه در طی این نود روز پایان زندگی فاطمه علیهاالسلام، همه ی مسائل زندگی ایشان، حول مساله ی امامت و حكومت و غصب فدك و دیگر ظلمها دور می زند. پس، صبر فاطمه ی زهرا علیهاالسلام یك صبر منفی مذموم نیست، بلكه صبری باشكوه و افتخارآمیز، در راه گرفتن حق در برابر ظلم ظالمان است. (گرچه در این راه صورتش نیلی شود و یا شربت شهادت نوشد.)